Eerste week in Koeweit

Heeey iedereen!

Ondertussen verblijf ik alweer bijna twee weken in het zonovergoten Koeweit, en het gaat hartstikke goed! Ik zou moeiteloos pagina’s vol kunnen schrijven over al mijn belevenissen tot nu toe, maar in deze eerste post wil ik het vooral over de eerste paar dagen hebben.

Stroeve start
Mijn eerste twee dagen in Koeweit verliepen uitermate stroef. Ik kwam als eerste van de uitwisselingsstudenten aan op de campus, en de eerste indruk was niet best. Mijn kamer oogt redelijk primitief, het eten is 3x per dag droge rijst met kip, de wifi deed het niet, en niemand van de aanwezige mensen sprak degelijk Engels.

Daarnaast is het met 45⁰C niet echt een pretje om de campus al lopende te verkennen. Bovendien valt er op de campus sowieso niet zoveel te beleven, en heb je een auto nodig om downtown de stad in te kunnen. Als dit de situatie voor de komende vier maanden zou zijn, dan beloofde dat niet veel goeds...

Oriëntatiedag
Op de derde dag kwamen gelukkig ook de andere twee uitwisselingsstudenten aan (jawel, in totaal zijn er hier maar liefst drie uitwisselingsstudenten aanwezig!), Simon en Luis uit respectievelijk Frankfurt en Parijs. Die dag moesten we ons ook direct melden op de universiteit voor de eerste oriëntatiedag. Volgens de receptie zou een pendelbus ons met 5 minuten komen ophalen, zodat we niet door de verzengende hitte hoefden te lopen. Geheel volgens Koeweitse punctualiteit werden deze 5 minuten uiteindelijk 2 uur. En na 2 uur wachten was er nog steeds geen bus. :P Dat werd alsnog lopen...

Eenmaal aangekomen in het universiteitsgebouw werden we zeer hartelijk ontvangen, en werden we gelijk goede vrienden met een medewerker van de universiteit: Abdullah. Tijdens de rest van ons verblijf fungeert hij eigenlijk als onze persoonlijke chauffeur en gids. Hij neemt ons mee naar allerlei leuke plekken in de stad, stelt ons voor aan zijn vrienden en zorgt er zo voor dat wij ons niet hoeven te vervelen op de campus.

Voordat we er met Abdullah op uit konden moest alleen wel nog wat administratieve rompslomp afgehandeld worden: het inschrijven voor onze vakken. Helaas was er van de lijst die van tevoren was opgestuurd en goedgekeurd plotseling niks meer over. Desbetreffende professoren spraken opeens enkel Arabisch. Het was helaas dus niet meer mogelijk om lokale specialiteiten als olie, islamitische cultuur en Arabische geschiedenis te bestuderen.

Eropuit!
Nadat we een nieuwe lijst met vakken hadden ingeleverd konden we er eindelijk op uit. Abdullah nam ons mee naar de grootste shopping mall van het land: The Avenues. Alle grote Westerse luxe merken zijn hier te vinden in zeer royale onderkomens. Koeweitis zijn hier gek op, want status is erg belangrijk. Ze pronken dan ook maar wat graag met dure kleding, accessoires en grote auto’s. Nadat we hier wat hadden rondgelopen, kwamen we een vriend van Luis tegen. Nasser studeert ook aan Kuwait University, en is in het voorjaar op uitwisseling geweest bij Luis in Parijs. Hij nodigde ons meteen uit om bij hem te komen eten, drinken en spelletjes te spelen. Deze Arabische gastvrijheid is iets wat nog heel vaak terug zal komen, want we zijn letterlijk door iedereen bij hun thuis uitgenodigd (zelfs om 5 uur ’s ochtends nog).

Sinds deze derde dag zie ik het weer helemaal zitten om de komende 3 maanden door te brengen in Koeweit. :) We maken nu bijna dagelijks uitstapjes naar de stad met Abdullah. We verkennen lokale Arabische koffiebarretjes/shisha lounges, bezoeken parken en musea, voetballen met Abdullah’s vrienden, en worden uitgenodigd om bij hun wat te eten, drinken en Champions League voetbal te kijken. Al met al heel veel leuke dingen, vooral omdat de mensen zo open zijn om ons bij hun thuis te ontvangen waardoor we meer zien dan de doorsnee toeristische attracties. Maar daarover zeker meer in een volgende post!